“Vandaag zoek ik mijn doorstreepte woorden. Lees de tekens in mijn huid. Ze vertellen me wat onderhuids plaatsvond. Vandaag beteken ik mijzelf opnieuw.”

Beurette*/peau de pêche is een landschap van sporen, herinneringen, gedachten, die samen een ritmisch gedicht vormen, een atypisch lied over doorstreept worden en jezelf doorstrepen, over wissen wat was en wassen wat is, over het verdringen van opdringerige gedachten, giftige dingen, over littekens, wonden en bacteriën die we meedragen.